Την Κυριακή ένας οπαδός του ΠΑΟΚ πέθανε στη Λειβαδιά. Βρέθηκε εκεί, επειδή ήρθε να δει την ομάδα. Δεν εξετάζω, πως έγινε το συμβάν, σιχαίνομαι και ταυτόχρονα ντρέπομαι να εμπορευματοποιήσω τον θάνατο κάθε ανθρώπου κι ιδιαιτέρως ενός νέου παιδιού, όπως κάνουν πολλοί καθημερινά. Πάω στην ουσία. Ο κόσμος κατεβαίνει πορωμένος. Γίνεται το μοιραίο συμβάν. Άλλοι μπαίνουν στο γήπεδο, άλλοι στο νοσοκομείο στο πλευρό της οικογένειας. Ποιος έχει τον ρόλο όλο αυτό να το περάσει στην ομάδα; Ο ΠΑΟΚ είναι κάτι πολύ παραπάνω από μία ανώνυμη εταιρεία και μία ποδοσφαιρική ομάδα. Τι να το κάνω το μαύρο περιβραχιόνιο, όταν δεν έχει περάσει στο πετσί τους, ότι μπαίνουμε μέσα και πεθαίνουμε αγωνιστικά σε κάθε φάση, για κάποιον που έφυγε για εμάς; Έπρεπε να το περάσει ο Παντέλης ο Κωνσταντινίδης ως γενικός αρχηγός, ο Στελάρας ο Μαλεζάς ως αρχηγός; Ο Κάτσε, ως ένας από τους παλαιότερους; Έπρεπε να περάσει πάντως αυτό στους 10 ξένους (Ρέι, Ενρίκε, Βαρέλα, Κρέσπο, Λέοβατς, Τσίμιροτ, Μακ, Μπίσεσβαρ, Κάμπος, Πρίγιοβιτς), να καταθέσουμε ψυχή χιλίων λεόντων, πάθος ενός τελικού, γιατί μία ψυχή είναι πάνω κι από τίτλους. Αυτά και τα γράφω επίτηδες δύο ημέρες μετά και μετά την κηδεία, με όλο το σεβασμό στον εκλιπόντα και την οικογένειά του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου